Lakagígar is een reeks kraters in het zuiden van IJsland die zijn ontstaan bij een spleeteruptie in 1783 en 1784. Na een aantal grote aardbevingen barstte de vulkaan uit over een lengte van 22 kilometer. Fonteinen van lava spoten de lucht in. In 9 maanden tijd werd ruim 500 vierkante kilometer land met lavastromen bedekt. Giftige zwavelhoudende gassen doodden vee op een groot deel van IJsland. Dit leidde vervolgens tot een grote hongersnood.
De grote eruptie had grote invloed op het klimaat in Europa en op het noordelijk halfrond. De temperatuur daalde door het stof en de gassen in de atmosfeer.